Określenie "królewski pirat" posiada 1 hasło. Znaleziono dodatkowo 1 hasło z powiązanych określeń. Inne określenia o tym samym znaczeniu to pirat z glejtem królewskim; korsarz, pirat; pirat, korsarz; wynajęty pirat; pirat na statku; pirat z glejtem od króla; pirat na usługach króla; rozbójnik morski, pirat; rozbójnik morski, pirat; korsarz na usługach króla; korsarz w
Monarchia ma w Hiszpanii ogromną i praktycznie nienaruszalną ochronę konstytucyjną Zadbano o to, gdy były dyktator, generał Francisco Franco, ustanowił Juana Carlosa swoim następcą, a król musiał mieć silną pozycję, by uchronić kraj przed ponownym upadkiem demokracji Rodzina królewska ma nadzieję, że emigracja byłego króla pozwoli jego synowi Filipowi VI zdystansować się od skandali i przetrwać burzę To może być trudne, bo coraz częściej pojawiają się w mediach informacje, że również Filip mógł korzystać z pieniędzy o wątpliwym pochodzeniu Będąca w koalicji rządowej lewicowa partia Podemos wezwała do powstania "wielonarodowej republiki, w której… sprawiedliwość jest taka sama dla wszystkich" Artykuł w oryginale na stronie Hiszpańscy republikanie mają nadzieję, że nadszedł ich moment – ale konstytucyjną tarczę chroniąca monarchię niełatwo będzie rozbić. Świat był w szoku, kiedy były król Hiszpanii, Juan Carlos I, ogłosił w poniedziałek, że opuszcza kraj, którym władał przez niemal 39 lat, z powodu "publicznych reperkusji pewnych przeszłych wydarzeń", które zaszły w jego życiu prywatnym. Decyzja byłego monarchy nastąpiła po tym, jak przez kilka miesięcy na jaw wychodziły kolejne informacje sugerujące, że unikał płacenia podatków i miał udział w praniu brudnych pieniędzy – nie mówiąc o całych dziesięcioleciach romansów i ogromnej rozrzutności. Jednak choć zdegustowanie domniemanymi grzechami byłego króla mocno nadęło żagle republikanów, to zwolennicy likwidacji monarchii będą potrzebowali czegoś więcej niż tylko sprzyjającego politycznego wiatru. Monarchia cieszy się w Hiszpanii solidną, praktycznie nienaruszalną ochroną konstytucyjną, którą stworzono po tym, jak były dyktator, generał Francisco Franco, ustanowił Juana Carlosa swoim następcą – chodziło wówczas o to, żeby król miał dobrze ugruntowaną władzę w niepewnych dla kraju czasach budowy demokracji. Co więcej, monarchia ma także potężnych sojuszników w świecie hiszpańskich mediów i biznesu. Hiszpańska rodzina królewska ma nadzieję, że emigracja byłego króla pozwoli jego synowi Filipowi VI – na rzecz którego Juan Carlos abdykował w 2014 r. – zdystansować się od skandali i przetrwać burzę (choć przyjaciele byłego króla, z którymi rozmawiali dziennikarze gazety "El Mundo", mają nadzieję, że wróci on do kraju w przyszłym miesiącu). Obecnemu królowi może nie być łatwo odciąć się od czynów swojego ojca, coraz częściej bowiem pojawiają się informacje, że on sam mógł także korzystać z pieniędzy o wątpliwym pochodzeniu. Szwajcarscy i hiszpańscy prokuratorzy analizują obecnie domniemane przestępstwa finansowe popełnione przez byłego monarchę. POLECAMY: POLITICO w oryginale – Przyszłość węgierskich mediów zależy od unijnych funduszy "Ucieczka za granicę" Socjalistyczny premier Pedro Sánchez próbował we wtorek bronić obecnego króla przed krytyką, nalegając, by "nie oceniano instytucji, tylko ludzi". Dodał, że zaangażowanie jego rządu w sprawy monarchii pozostało niezmienne i apelował o "stabilność i sprawnie działające instytucje" w obliczu kryzysu związanego z pandemią COVID-19 i spowolnieniem gospodarczym. Jednak członkowie jego własnego koalicyjnego rządu podważali to stanowisko, kwestionując nie tylko decyzję państwa, które wydało zgodę na wyjazd Juana Carlosa z Hiszpanii, ale także ciągłość samej korony. Wkrótce po oświadczeniu premiera wicepremier Pablo Iglesias, lider lewicowej partii Podemos, powiedział, że "ucieczka za granicę" byłego króla, to zachowanie "niegodne głowy państwa", które pozostawiło monarchię "w bardzo trudnym położeniu". Minister ds. równości Irene Montero ostro skrytykowała w wywiadzie radiowym hiszpański dwór królewski za zgodę na wyjazd Juana Carlosa i połączyła byłego monarchę z jego następcą, oświadczając, że "niemożliwe jest oddzielenie decyzji podejmowanych przez emerytowanego króla zarówno od pozycji obecnego króla, jak i od jego rodziny". Chcą republiki Kilka godzin później grupa parlamentarna, do której należą Iglesias i Montero, posunęła się jeszcze dalej, wydając oświadczenie otwarcie wzywające do utworzenia "wielonarodowej republiki, w której prawa społeczne, obywatelskie i polityczne są gwarantowane dla wszystkich ludzi i w której naprawdę sprawiedliwość jest taka sama dla wszystkich". Wezwanie to odbiło się szerokim echem w mediach społecznościowych, odzwierciedlając wyniki sondażu przeprowadzonego w kwietniu ubiegłego roku, z którego wynikało, że większość Hiszpanów – 62,3 proc. – to zwolennicy zorganizowania referendum w sprawie monarchii. Jeśli chodzi o kwestię tego, co z monarchią zrobić, to badani podzielili się na dwie niemal równe grupy: 47,5 proc. popiera koronę, a 47 proc. jest jej przeciwna. Konstytucyjne przeszkody Tymczasem hiszpańska konstytucja z 1978 r. sprawia, że próby usunięcia monarchii są w zasadzie skazane na niepowodzenie. Aby przeprowadzić referendum w tej sprawie, propozycję musiałyby poprzeć dwie trzecie członków Kortezów, czyli hiszpańskiego Kongresu i Senatu. Zaraz potem Kortezy musiałyby zostać rozwiązane i znów dwie trzecie nowo wybranego parlamentu musiałoby ratyfikować ten sam wniosek. Dopiero potem zostałby on przedłożony pod referendum hiszpańskiemu społeczeństwu, które musiałoby zagłosować za jego przyjęciem. – Status monarchii jest praktycznie wykuty w kamieniu – powiedział Alberto Lardíes, autor książki "La democracia borbónica" (Demokracja Burbonów). – W zasadzie nie ma sposobu, aby się jej pozbyć. Lardíes wyjaśnia, że cały system jest z założenia skonstruowany tak, aby chronić rodzinę królewską, a przy tym i tych, którzy bezpośrednio korzystają z jej władzy. – Po tym, jak w 1969 r. generał Franco ogłosił ówczesnego księcia Juana Carlosa swoim następcą, chwalił się, że trwały charakter jego reżimu jest "atado, y bien atado" (solidnie zagwarantowany) – powiedział. Po śmierci dyktatora w 1975 r. nowy król dopilnował, by Hiszpania weszła na ścieżkę demokracji, ale bez faktycznego demontażu frankistowskiego establishmentu. Wiele rodzin, które za czasów dyktatury sprawowały w kraju władzę polityczną i gospodarczą, zachowało wpływy także w nowym systemie. – Elity polityczne, które utrzymały swoją pozycję po dojściu do władzy Juana Carlosa, odpłaciły mu, tworząc rozbudowane ramy umożliwiające jemu i jego spadkobiercom pozostanie u władzy na zawsze – powiedział Lardíes. W 1995 r. były premier Adolfo Suárez przyznał to w wywiadzie z dziennikarką Victorią Prego. Jednak, kiedy kamery zostały już wyłączone, polityk – który nadzorował referendum konstytucyjne w Hiszpanii w 1978 r. – powiedział, że jego rząd zdecydował się chronić pozycję króla jako głowy państwa po tym, jak stało się jasne, że gdyby przeprowadzono oddzielne konsultacje w kwestii przyszłości monarchii, wygrałaby opcja republikańska. Prego nie przekazała tych słów Suáreza – ujawniono je dopiero w 2016 r. Wysoko postawieni przyjaciele Lardíes powiedział, że gdy Juan Carlos umocnił już swoją władzę, rozbudowywał także swoją bazę wsparcia, wykorzystując swoją pozycję do "mediacji" w imieniu hiszpańskich firm za granicą, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie, gdzie monarchia ma bliskie relacje ze swoimi regionalnymi odpowiednikami. – Przez lata te działania były uzasadnione, król działał w imieniu hiszpańskiej gospodarki, ale oczywiste jest, że niektóre firmy, prowadzone przez jego osobistych przyjaciół, skorzystały na tym bardziej niż inne – powiedział Lardíes. – Są też dowody na to, że król po cichu otrzymywał za to pieniądze. Lardíes twierdzi, że elity gospodarcze, które wzbogaciły się za rządów Juana Carlosa, to te same środowiska, które chroniły go w ciągu ostatnich dziesięcioleci i powstrzymywały krajowe media przed doniesieniami o jego budzących wątpliwości działaniach, ujawnionych później przez prasę zagraniczną. Dodał także, że ci, którzy starają się oddzielić osobę obecnego króla od jego poprzednika, próbują sprawić, by emigracja Juana Carlosa wyglądała po prostu na kolejny królewski skandal. Taką narrację trudno jednak będzie utrzymać w sytuacji, kiedy sprawy byłego króla badają prokuratorzy. Jeśli ruszy proces, na jaw mogą wyjść kolejne kompromitujące informacje. Oczywiście możliwe jest także, że hiszpańscy prokuratorzy nie zgromadzą wystarczających dowodów, aby wszcząć proces, choć taka sytuacja podważyłaby samą ideę niezależnego sądownictwa w Hiszpanii. – Ich misja i argumenty trącą absurdem: jak, do licha, oddzielić 45-letnią monarchię od człowieka, który był królem przez 39 z tych lat? – pyta retorycznie Lardíes. – Obrońcy korony powiedzą, że robią to, by utrzymać stabilność kraju, ale jasne jest, że chcą chronić własne interesy. Nie są zainteresowani tym, by system przestał działać, ale to jest zbyt duża sprawa, by zamieść ją pod dywan. – Niezależnie od tego, czy Juan Carlos robił te rzeczy, czy nie, fakt, że po prostu wyjechał, wyznacza zupełnie nowy poziom, do którego trzeba zejść. Moim zdaniem nie można oczekiwać, że społeczeństwo to zignoruje – zakończył Lardíes. Redakcja: Michał Broniatowski (MW)
Odkrywcy z hiszpańskiej Estremadury. Estremadura, gdzie leży hiszpańskie miasteczko Guadalupe, to ziemia zubożałych hidalgos, którzy wyruszyli na podbój Nowego Świata, w nadziei na sławę i bogactwo. W dalekiej i pełnej niebezpieczeństw podróży towarzyszyła im ich protektorka – figurka Matki Bożej z Guadalupe.
STUDYPLAYhiszpański styl cechujący się nagromadzeniem dekoracji, przesłaniały formę budowlinazywa się od nazwiska architekta José Benito de Churriguey, który wprowadził tak bogate dekoracje, skręcone kolumny, pilastry w kształcie herm, rzeźbione kotary, powyginane i skomplikowane, gierowane gzymsy, festony, wici roślinne, medaliony, rzeźby figuralne; płaszczyzny budynku pokrywa przerośnięta, splątana i ruchliwa ornamentyka, liczne motywy found in the same folder
Pałac znajduje się pod adresem Slottsplassen 1, Oslo. Strona: www.kongehuset.no. Tel.: +47 22 04 87 00. Latem wycieczki rozpoczynają się co 20 minut i trwają około godziny, jednak ta informacja dotyczy wycieczek w języku norweskim w 2023 (w przypadku wycieczek w innych językach trzeba sprawdzić dalej).
W 2020 roku Hiszpanią wstrząsnął skandal, którego główną postacią był Juan Carlos, wówczas już były monarcha, ale wciąż niezwykle wpływowy. W efekcie były król wyjechał z Hiszpanii. Hiszpański Pałac Królewski poinformował, że Juan Carlos wrócił do kraju. Jak przyjmą go Hiszpanie? Juan Carlos: były król wraca do Hiszpanii Przez ostatnie dwa lata Juan Carlos mieszkał w Abu Zabi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Były monarcha opuścił ojczyznę w obliczu afery korupcyjnej, w którą był zamieszany jeszcze jako panujący monarcha. W 2020 roku Sąd Najwyższy Hiszpanii wszczął śledztwo w sprawie niejasnych powiązań Juana Carlosa z inwestycją dotyczącą budowy linii kolejowej w Arabii Saudyjskiej. Były król stanowczo zaprzeczał wszystkim oskarżeniom. Śledztwo zakończyło się fiaskiem, bo dotyczyło wydarzeń jeszcze z czasów, kiedy Juan Carlos był panującym królem. Zgodnie z hiszpańskim prawem, status monarchy zapewniał mu nietykalność i bezkarność. Aby nie pogarszać wizerunku hiszpańskiej monarchii, 2020 roku były król usunął się z życia publicznego i wyjechał do Emiratów. Kiedy w marcu 2022 roku ostatecznie zamknięto śledztwo, Juan Carlos poinformował o swoich planach powrotu do Hiszpanii w oficjalnym liście do swojego syna, panującego obecnie króla Filipa VI. Pełną treść listu można przeczytać na oficjalnej stronie hiszpańskiego Pałacu Królewskiego. Czytaj więcej „Zważywszy na fakt, że wyrok Sądu Najwyższego dotyczący śledztwa w mojej sprawie trafił do archiwum, wydaje się stosownym rozważenie powrotu do Hiszpanii, choć nie natychmiast. Z powodów prywatnych, które chciałbym zatrzymać dla siebie, pragnę kontynuować moją permanentną rezydencję w Abu Zabu, gdzie znalazłem spokój umysłu, zwłaszcza w tym okresie mojego życia” – pisze w liście były monarcha. „Niemniej, naturalnie aby odwiedzać rodzinę i przyjaciół, będę często wracał do Hiszpanii, którą zawsze noszę w sercu” – dodaje Juan Carlos. Jak poinformował hiszpański Pałac Królewski w oficjalnym oświadczeniu, do 23 maja 2022 roku Juan Carlos będzie przebywał w galicyjskim mieście Sanxenxo, gdzie spędzi czas z synem, żoną i pozostałymi członkami królewskiej rodziny. Następnie uda się do Madrytu, gdzie zamieszka w swojej prywatnej rezydencji. Nie wszyscy są zadowoleni z powrotu Juana Carlosa. Kiedy w marcu opublikowano cytowany list, niektórzy hiszpańscy parlamentarzyści wyrazili opinię, że były król jest winien obywatelom wytłumaczenie się z sytuacji sprzed dwóch lat. Czy Hiszpanie się go doczekają? Czas pokaże. Juan Carlos – „król wyklęty” Pochodzący z dynastii Burbonów Juan Carlos I urodził się 5 stycznia 1938 roku w Rzymie, kiedy jego rodzina, pozbawiona władzy w Hiszpanii, przebywała na emigracji. Na tron wstąpił 22 listopada 1975 – dwa dni po śmierci generała Francisco Franco. Wydarzenie to zakończyło trwający ponad trzy dekady okres dyktatury Franco. Juan Carlos rozpoczął budowę ustroju demokratycznego w Hiszpanii. Przez wiele lat król cieszył się z tego powodu dużym szacunkiem i sympatią ze strony swoich poddanych. Z czasem jednak zaczął tracić w ich oczach. Na jaw wychodziły kolejne afery z jego udziałem. Krytykowano wystawny tryb życia króla w okresie, kiedy Hiszpania zmagała się z kryzysem gospodarczym. Okazało się też, że Juan Carlos jest miłośnikiem polowań na słonie, co wywołało oburzenie hiszpańskiej opinii publicznej. Podejrzewano go też o kilka romansów. Apogeum niesławy Juana Carlosa nastąpiło w 2014 roku. W końcu, 18 czerwca, król zrzekł się tronu na rzecz swojego syna Filipa.
W godle państwowym Hiszpanii widnieją herby czterech średniowiecznych królestw, które zjednoczyły się w walkach przeciwko Maurom. Są to symbole: 1) Kastylii - złoty zamek z niebieskimi oknami na czerwonym tle, 4) Nawarry - złoty łańcuch na czerwonym tle. Poniżej w dole całej tarczy herbowej widnieje owoc granatu - symbol Grenady.
Syn królewski, w Hiszpanii krzyżówka krzyżówka, szarada, hasło do krzyżówki, odpowiedzi, Źródła danych Serwis wykorzystuje bazę danych plWordNet na licencji Algorytm generowania krzyżówek na licencji MIT. Warunki użycia Dane zamieszczone są bez jakiejkolwiek gwarancji co do ich dokładności, poprawności, aktualności, zupełności czy też przydatności w jakimkolwiek celu.
Verifique traduções de "królewski" para português. Veja exemplos de tradução de królewski em frases, ouça a pronúncia e aprenda gramática.
Nowoczesna demokratyczna rodzina królewska. Hiszpańska rodzina królewska to: • Król Felipe VI, • Królowa Letizia, • Księżniczka Asturii, Leonor • Księżna Sofía • Król Juan Carlos • Królowa Sofía. Felipe VI został ogłoszony Królem dziewiętnastego czerwca 2014 roku. Syn Króla Juan Carlos i Królowej Sofía urodził się trzydziestego stycznia 1968 roku w Madrycie. Jest absolwentem prawa, posiada tytuł magistra stosunków międzynarodowych. Był sportowcem Olimpijskim, występował podczas zawodów olimpijskich w 1992 roku w Barcelonie i uzyskał dyplom w żeglarstwie. Król Felipe VI jest również najwyższym dowódcą Hiszpańskich Sił Zbrojnych i honorowym przewodniczącym ważnych fundacji, organizacji oraz stowarzyszeń, takich jak między innymi Fundación Príncipe Felipe, Fundación Príncipe de Girona i Fundación Hesperia. Więcej informacji na temat monarchii w Hiszpanii można znaleźć pod adresem: Pewnie zastanawiasz się czasami jaki język jest używany w Hiszpanii lub jakie religie są tam praktykowane. A więc, na całym terytorium Hiszpanii […] Dieta ta została odznaczona w roku 2010 przez wpisanie na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO, ponieważ jest to coś więcej […] Wyjątkowo łagodna i słoneczna pogoda w poniedziałek – Boże Narodzenie, zawitała na promenadzie Levante wypełnionej spacerowiczami. Zarówno mieszkańcy jak i turyści, którzy […] • BUS Airport – Alicante Autobus kursuje co 20 minut, 365 dni w roku, między budynkiem terminalu lotniczego a centrum […]
Tłumaczenie hasła "king's son" na polski . królewicz jest tłumaczeniem "king's son" na polski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Like the king’s son, each of you has inherited a royal birthright. ↔ Każda z was, tak jak ten królewicz, ma królewskie pochodzenie.
Hiszpańska rodzina królewska – oficjalnie i prywatnie Hiszpańska linia Burbonów na tronie Królestwo Hiszpanii jest dziedziczną monarchią parlamentarną. Pierwszym Burbonem zasiadającym na tronie Hiszpanii był Filip V, który został królem w 1700 roku. Odbyło się to na mocy testamentu Karola II Habsburga. Członkowie hiszpańskiej rodziny królewskiej określeni zostali na mocy dekretu królewskiego. Od 1975 roku władzę w kraju sprawuje król Jan Karol I, który objął tron po śmierci generała Francisco Franco. Jan Karol I, jako potomek Filipa V, jest dziesiątym z kolei królem Hiszpanii, wywodzącym się z dynastii Burbonów. Od 1962 roku jego małżonką jest królowa Zofia, córka greckiego króla Pawła I Glücksburga. Para królewska ma troje dzieci. Pierworodna córka (Helena) jest księżną de Lugo, druga córka – Krystyna, to księżna Palma de Mallorca, natomiast syn, książę Asturii - Filip, jest następcą tronu hiszpańskiego. W skład hiszpańskiej rodziny królewskiej wchodzi zatem król, małżonka króla, ich dzieci wraz z małżonkami oraz wnukowie. Głowa Hiszpańskiej Rodziny Królewskiej – król Hiszpanii Jan Karol I Jan Karol I Hiszpański urodził się w 1938 roku w Rzymie, jako pierwszy syn hrabiego Barcelony, Jana Burbona oraz Marii de las Mercedes, księżniczki Obojga Sycylii. Po objęciu władzy opowiedział się za przyjęciem ustroju demokratycznego w Hiszpanii. Jest osobą wykształconą, włada kilkoma językami. Podobnie, jak jego żona zna język angielski oraz francuski. Ponadto, mówi także po katalońsku, włosku i portugalsku. Nie zna natomiast języka ojczystego żony-greczynki, czego niezmiernie żałuje i do czego otwarcie się przyznaje. Jan Karol I zasłynął w oczach swoich rodaków jako król pełen uroku, przyjaźni, wewnętrznego ciepła i spontaniczności. Po prawie czterdziestu latach panowania Karol I nadal cieszy się w Hiszpanii ogromną popularnością. Doskonałym potwierdzeniem szczególnej więzi króla z jego rodakami może być sposób wypowiadania się mieszkańców na jego temat. „Jego przyjacielska wysokość” – tak właśnie mówią o nim Hiszpanie. Z kolei były premier José Luis Rodríguez Zapatero skomentował współpracę z królem w ten sposób: Przez te ostatnie lata miałem wielką satysfakcję, mogąc liczyć na pomoc i wsparcie króla, nie tylko w sprawach politycznych, ale także prywatnie. To było dla mnie niezmiernie ważne, bo bardzo go cenię. Król Jan Karol I cieszy się olbrzymim autorytetem w społeczeństwie. Jego pozycja umocniła się szczególnie po tym, kiedy udało mu się udaremnić próbę zamachu stanu, która miała miejsce 23 lutego 1981 roku. Przejdź do życiorysu Juana Carlosa i mniej znanych faktów, oraz skandali z życia hiszpańskiego monarchy. Hiszpańska rodzina królewska w komplecie Jan Karol I – miłośnik sportu i aktywnego życia Król Hiszpanii znany jest głównie z wielkiego zamiłowania do sportu. Jego ulubioną dyscypliną sportową jest narciarstwo, oraz żeglarstwo. Sam przyznaje się też do tego, że po kolacji lubi zagrać w snookera. W młodości zajmował się za to innymi dyscyplinami, grał w squasha oraz tenisa. Trenował także karate, odnosząc na tym polu znaczne sukcesy. Każdego roku wybiera się wraz z rodziną na Majorkę by żeglować, czego dowodem są liczne zdjęcia ukazujące się mediach. Jej Królewska Mość Królowa – Zofia Grecka Zofia Glücksburg urodziła się w 1938 roku w Atenach, jako pierwsze dziecko króla Grecji Pawła I oraz królowej Fryderyki Hanowerskiej. W czasie II wojny światowej jej rodzina została wygnana z rodzinnego kraju, a Zofia całe swoje dzieciństwo spędziła w Egipcie oraz Afryce Południowej. W 1946 roku powróciła do Grecji. Studiowała muzykę, pediatrię, a także archeologię. Podobnie jak jej mąż włada kilkoma językami. Mówi płynnie po hiszpańsku, grecku, angielsku, francusku oraz niemiecku. Wychodząc za Jana Karola zmieniła wyznanie z prawosławia na katolicyzm. Na co dzień, królowa Zofia wiele czasu poświęca dla organizacji religijnych, kulturalnych, a także prowadzących działalność charytatywną. Zarządza też własną organizacją - Fundacją Królowej Zofii, która z racji królewskiego patronatu cieszy się wiarygodnością wśród mieszkańców Hiszpanii. Obecność królewska w życiu społecznym swoich poddanych w znacznej mierze podnosi autorytet zarówno królowej, jak i jej męża. Uzyskany rozgłos medialny skutkuje pozyskaniem wartościowych funduszy na określony cel dobroczynny, a także promowaniem polityki rządu. Jest to typowe działanie związane z pełnieniem roli publicznej, właściwie w przypadku wszystkich członków rodziny królewskiej. Juan Carlos, Letizia i Felipe Królowa Zofia – zwolenniczka ekologii, miłośniczka żeglarstwa Królowa Zofia jest przeciwna noszeniu futer oraz walce byków, do czego przyznaje się publicznie. Znany brytyjski dziennikarz John Hooper stwierdził, że królowa jest „poniekąd wegetarianką”. Być może właśnie ekologiczna postawa królowej Zofii przyczyniła się do tak wielkiego gniewu działaczy ekologicznych, zmierzonego w kierunku króla, kiedy zaangażował się on w polowanie na niedźwiedzia w Rumunii, w 2004 roku. Królowa jest też prawdziwą miłośniczką żeglarstwa, dzieląc tym samym swoją pasję wraz z mężem. Dowodem na to jest fakt jej uczestnictwa na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, podczas których była rezerwowym zawodnikiem reprezentacji Grecji w żeglarstwie. Początkowo wspólna pasja do żeglarstwa wydawała się dla królowej swego rodzaju zagrożeniem dla ich związku. Jak sama później przyznała: „Pewnego razu żeglowałam z nim, kiedy jeszcze byliśmy zaręczeni, i nigdy nie będę w stanie zrozumieć, jak mogłam go poślubić, po czymś takim”. Królowa Zofia jest osobą religijną i przywiązaną do tradycji, znacznie bardziej niż jej mąż oraz dzieci. Potomkowie pary królewskiej Helena Burbon jest najstarszą córką królewskiej pary. Urodziła się w 1963 roku w Madrycie. W 1995 roku poślubiła Jaime de Marichalar y Sáénz de Tejada, otrzymując tym samym od ojca tytuł księżnej de Lugo. Helena ma dwoje dzieci: Don Felipe de Marichalar y de Borbón oraz Doña Victoria de Marichalar y de Borbón. W 2010 roku oficjalnie ogłoszono rozwód pomiędzy Heleną Burbon a Jaime de Marichalar, który stracił tym samym tytuł i status członka rodziny królewskiej. Drugim dzieckiem króla i królowej Hiszpanii jest Krystyna Burbon. Urodziła się w 1965 roku w Madrycie. W 1997 roku poślubiła Iñakiego Urdangarina, medalistę olimpijskiego w piłce ręcznej. Z tej okazji otrzymała od ojca tytuł księżnej Palma de Mallorca. Para ma czworo dzieci: Juan Valentin, Pablo Nicolás, Miguel Urdngarín i Irena Urdangarín. Felipe, Letizia i potomstwo Trzecim dzieckiem hiszpańskiej pary królewskiej jest Filip, książę Asturii, następca tronu. Urodził się w 1968 roku. W 2004 poślubił dziennikarkę Letycję Ortiz Rocasolano. Para ma dwie córki: Eleonorę oraz Zofię. W 1990 roku książę Filip został pierwszym Burbonem, któremu przyznano kataloński tytuł księcia Girony. Książę prowadzi własną Fundację Księcia Asturii, której celem jest promowanie "naukowych, kulturalnych i humanistycznych wartości, tworzących część światowego dziedzictwa kultury ludzkości ".
. 400 289 431 375 56 217 115 152
syn królewski w hiszpanii
