MĘŻCZYZNA, 67 LAT ponad rok temu. Onkologia Choroby nowotworowe Interna Hematologia Leki Witaminy i minerały. Lek. Tomasz Budlewski. 79 poziom zaufania. Wizyta u lekarza rodzinnego badania podstawowe i ustalenie optymalnej suplementacji. redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie.
Pogoda w górach: Zadni Mnich, Tatry. Jakich warunków spodziewać się dzisiaj ( i w następnych dniach? W piątek temperatura na Zadnim Mnichu (Tatry) ma wynieść 12 °C. Z kolei spodziewana prędkość wiatru to 10 km/h. Może spaść 1 mm na Zadnim Mnichu (Tatry), pogody dla Zadniego Mnicha (Tatry) na piątek o godz. 12:00 przewiduje:Temperatura: 14 °C Prędkość wiatru: 6 km/h Prognoza pogody dla Zadniego Mnicha (Tatry) na piątek o godz. 15:00 przewiduje:Temperatura: 13 °C Prędkość wiatru: 10 km/h Może spaść 2 mm deszczu O godz. 18:00 w piątek na Zadnim Mnichu meteorolodzy przewidują:Temperatura: 13 °C Prędkość wiatru: 8 km/h Może spaść 3 mm deszczu O godz. 21:00 w piątek na Zadnim Mnichu meteorolodzy przewidują:Temperatura: 10 °C Prędkość wiatru: 12 km/h W sobotę o godz. 00:00 na Zadnim Mnichu przewidywane są następujące warunki:Temperatura: 10 °C Prędkość wiatru: 12 km/h Prognozę pogody dla Zadniego Mnicha na najbliższy tydzień znajdziesz Mnich w TatrachZadni Mnich ma wysokość 2172 m i znajduje się w grani głównej Tatr Wysokich. Szczyt nie jest widoczny z Morskiego Oka, ale można go zobaczyć w trakcie trasy na Morskie Oko. Zadni Mnich jest bardzo charakterystycznym szczytem w kształcie skalnej igły. Pogoda w najbliższych dniach na Zadnim Mnichupiątek, ciągu dnia na Zadnim Mnichu (Tatry) odczuwalna temperatura wyniesie 9 °C. Prawdopodobieństwo opadów szacuje się na 35%.Minimalna temperatura: 9 °C, Maksymalna temperatura: 14 °C, Prędkość wiatru: 10 km/h, W nocy z piątek na sobotę minimalna temperatura wyniesie 10 °C, natomiast wiać ma z prędkością 15 km/h. sobota, dnia odczuwalna temperatura na Zadnim Mnichu ma wynosić 7 °C. Prawdopodobieństwo opadów to 73%.Minimalna temperatura: 9 °C, Maksymalna temperatura: 11 °C, Prędkość wiatru: 14 km/h, Opady deszczu: 3 mm W nocy z soboty na niedzielę minimalna temperatura wyniesie 8 °C, a z kolei prędkość wiatru 18 km/h. Trzeba wziąć pod uwagę opady deszczu na poziomie 3 mm. niedziela, Zadnim Mnichu (Tatry) za dnia odczuwalna temperatura ma wynieść 4 °C. Możliwość pojawienia się opadów wynosi 76%.Minimalna temperatura: 7 °C, Maksymalna temperatura: 8 °C, Prędkość wiatru: 10 km/h, Opady deszczu: 4 mm W nocy z niedzieli na poniedziałek najniższa przewidywana temperatura wyniesie 5 °C, a prędkość wiatru 5 km/h. Może spaść do 4 mm deszczu. poniedziałek, temperatura w ciągu dnia na Zadnim Mnichu ma wynieść 5 °C. Prawdopodobieństwo opadów szacuje się na 17%.Minimalna temperatura: 5 °C, Maksymalna temperatura: 11 °C, Prędkość wiatru: 8 km/h, W nocy z poniedziałku na wtorek minimalna temperatura wyniesie 6 °C, natomiast wiatr ma mieć prędkość do 6 km/h. wtorek, Zadnim Mnichu (Tatry) za dnia odczuwalna temperatura ma wynieść 8 °C. Możliwość pojawienia się opadów wynosi 18%.Minimalna temperatura: 6 °C, Maksymalna temperatura: 12 °C, Prędkość wiatru: 7 km/h, W nocy z wtorku na środę minimalna temperatura ma wynieść 5 °C, natomiast wiać ma z prędkością 4 km/h. środa, Zadnim Mnichu (Tatry) za dnia odczuwalna temperatura ma wynieść 10 °C. Możliwość wystąpienia opadów to 8%.Minimalna temperatura: 6 °C, Maksymalna temperatura: 14 °C, Prędkość wiatru: 6 km/h, W nocy ze środy na czwartek najniższa spodziewana temperatura to 8 °C, natomiast wiać ma z prędkością 3 km/h. Promocje na gadżety turystyczneMateriały promocyjne partnera Pogoda na Zadnim MnichuPogoda na Zadnim Mnichu może się szybko zmieniać. Możliwe są porywy silnego wiatru i gęste mgły. Dlatego przed wchodzeniem na szczyt warto pomyśleć o odpowiednim obuwiu, odzieży oraz sprzęcie KONIECZNIETe panoramy zapierają dech w piersiachSzlaki na Zadnim MnichuNa Zadni Mnich nie dostaniemy się przez żaden szlak turystyczny. Natomiast powstało kilkanaście tras na Zadni Mnich, które pokonują taternicy. Przyroda na Zadnim MnichuNa Zadnim Mnichu można spotkać rzadką florę rośliną, między innymi warzuchę tatrzańską i bylicę o Zadnim MnichuZadni Mnich w dziewiętnastym wieku był nazywany Głową Cukru i Cukrową bielizna termoaktywna w promocjiMateriały promocyjne partnera chłodniejsza kąpiel – temperatura wody powinna być o około 0,5 stopnie niższa niż temperatura ciała. Kąpiel powinna trwać nie dłużej niż kilkanaście minut; założenie dziecku skarpetki zanurzone w chłodnej wodzie, a na wierzch suche i ciepłe – to również pozwala szybko zmniejszyć temperaturę ciała. Co to jest gorączka? Temperatura naszego ciała uzależniona jest od wielu zmiennych czynników, w tym od wieku, rytmu dobowego, poziomu aktywności fizycznej, płci – u kobiet zwiększa się podczas menstruacji i w ciąży, miejsca pomiarowego i procesów metabolicznych. Gorączka jest stanem termicznym, o którym można mówić wyłącznie wówczas, gdy temperatura wynosi powyżej 38 stopni Celsjusza. Warto przy tym podkreślić, że stan pomiędzy 37,1 a 38,0 stopni Celsjusza określa się mianem stanu podgorączkowego. Za optymalną i prawidłową temperaturę ciała uznaje się wartość 36,6 stopni. Gorączka jest naturalną reakcją naszego systemu odpornościowego przed czynnikami, które mogą stanowić potencjalne zagrożenie dla naszego organizmu, w tym drobnoustrojami chorobotwórczymi. Przyczyny gorączki – o czym może świadczyć wysoka gorączka? Zarówno gorączka u dziecka, jak i u osoby dorosłej zazwyczaj świadczy o tym, że organizm atakowany jest przez drobnoustroje – wirusy, bakterie, grzyby lub pasożyty. W takiej sytuacji można mówić o gorączce infekcyjnej, która towarzyszy grypie, anginie, przeziębieniu, zapaleniu ucha, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych czy zakażeniu układu oddechowego. Oprócz tego gorączka może pojawiać się także na skutek: przegrzania lub odwodnienia organizmu, sytuacji stresogennych, ciąży i menstruacji, ząbkowania, szczepienia (wówczas można mówić o gorączce poszczepiennej) chorób autoimmunologicznych, chorób nowotworowych. Kiedy gorączka zagraża życiu chorego? Organizm człowieka źle znosi gorączkę powyżej 39°C i wymaga ona obniżania, gdyż prowadzi do znacznego osłabienia chorego. Podwyższona temperatura ciała jest niebezpieczna zwłaszcza dla osób mających problemy z układem krążenia oraz chorujących na padaczkę, ponieważ gorączkamoże wywołać kolejny napad. Szczególnie niepokojąca jest także wysoka gorączka u dzieci, których układ immunologiczny nie jest w stanie walczyć tak dobrze z drobnoustrojami atakującymi organizm, jak w przypadku osób dorosłych. U maluchów szczególnie często występuje tzw. rumień nagły, określany bardziej potocznie jako gorączka trzydniowa, kiedy temperatura ciała może wzrosnąć nawet do 40°C. Domowe sposoby na gorączkę Wielu pacjentów, chcąc uniknąć wizyty u lekarza rodzinnego, stara się obniżyć gorączkęnaturalnymi, domowymi sposobami, znanymi od pokoleń. Co najlepiej pomaga na gorączkę? Jak można ulżyć choremu dziecku lub dorosłemu członkowi rodziny w domowym zaciszu? Najpopularniejsze metody niefarmakologiczne to: chłodne okłady na gorączkę (należy zmoczyć zimną wodą ręcznik lub włożyć w bawełnianą pieluszkę kostki lodu i przykładać kompresy do karku, czoła, pach i pachwin chorego), napary z ziół (działanie napotne ma szałwia, wiązówka błotna, krwawnik, owoce malin i jeżyn, kora wierzby, a także kwiat lipy), sok z czarnego bzu (również ma właściwości napotne, dodany do herbaty wzmacnia organizm i przyspiesza powrót do zdrowia), syrop z sosny (uwielbiany przez dzieci ze względu na słodki smak, wspomaga układ odpornościowy, zawiera witaminę C, wzmacnia, łagodzi nie tylko gorączkę, lecz także kaszel, jest pomocny przy problemach z górnymi drogami oddechowymi oraz zapaleniu gardła), miód lipowy (podobnie jak napar z kwiatu lipy, również wykazuje właściwości przeciwgorączkowe), ciepłe mleko z miodem i czosnkiem (tradycyjny napój przeciwgorączkowy i przeciwbakteryjny, przyrządzany w polskich domach od pokoleń), chłodząca kąpiel (woda powinna być zimniejsza od ciała chorej osoby zaledwie o 2-3°C, nie może być lodowata, aby nie wywołać szoku). Warto zwrócić uwagę, że wyżej wymienione sposoby powinny być stosowane razem z leczeniem farmakologicznym. Szczególnie chłodne okłady i kąpiel są przydatne w sytuacjach gdy nasz organizm słabo reaguje na leki. Stosowanie wyłącznie niefarmakologicznych środków jest dopuszczalne w przypadku wystąpienia stanu podgorączkowego. Przy gorączce istotne jest również intensywne nawadnianie organizmu – wskazane jest dostarczanie choremu dziennie około 3 l płynów pod różną postacią (woda, napary ziołowe, herbaty z cytryną i miodem, rozgrzewający, domowy rosół). Lekkostrawna, pełnowartościowa dieta również pomoże wrócić do sił i skutecznie walczyć z wysoką temperaturą. Jak zbić gorączkę? Farmakologiczne sposoby Popularny sposób na gorączkę to oczywiście sięganie po leki zawierające w swoim składzie ibuprofen lub paracetamol. Leki na bazie ibuprofenu można stosować u dzieci od 3 miesiąca życia, paracetamol jest bezpieczny nawet dla małych pacjentów, będących jeszcze w okresie noworodkowym (oczywiście rodzice powinni wcześniej skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą). Warto dodać, że ibuprofen (podobnie jak inne leki należące do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych) nie jest wskazany dla kobiet w ciąży, pacjentów z problemami gastrycznymi ani ciężką niewydolnością wątroby oraz nerek. Leki na gorączkę są dostępne pod różnymi postaciami, w formie tabletek, syropów, saszetek z proszkiem, czopków, można nawet podawać je dożylnie, ale tylko w uzasadnionych przypadkach. Warto pamiętać, aby preparaty apteczne stosować zgodnie ze wskazaniami lekarza i nie przekraczać zalecanych dobowych dawek, by nie doprowadzić do przedawkowania (przykładowo zbyt duża dawka leku na bazie paracetamolu może wywołać nawet ostrą niewydolność wątroby). Jak widać, istnieje naprawdę wiele sposobów na skuteczne i szybkie obniżenie podwyższonej temperatury ciała. Jednak należy pamiętać, że nic nie zastąpi profesjonalnej konsultacji lekarskiej, zwłaszcza w przypadku wystąpienia gorączki u dzieci i noworodków, dla których objaw ten może być szczególnie niebezpieczny (może zagrażać nie tylko zdrowiu, lecz także życiu maluchów, z czego nie wszyscy rodzice zdają sobie sprawę). Jeśli oprócz wysokiej temperatury zauważalne są u chorego inne dolegliwości towarzyszące, takie jak problemy z oddychaniem, drgawki, sztywność karku czy omamy, należy jak najszybciej zgłosić się do najbliższej przychodni lub szpitala.
2 lat lub mniej i gorączka, które trwa dłużej niż 24-48 godzin; Wiek starszy 2 lat, a gorączka trwa od 48 do 72 godzin. temperatura ciała 40,5 ° C (105 ° F) lub wyższa, chyba że szybko ustąpi po leczeniu i osoba poczuje się komfortowo; Ma inne objawy, wskazując na potrzebę leczenia, jak ból gardła, ból ucha lub kaszel.
zapytał(a) o 10:57 Jak szybko dostać gorączki ? Nie pytajcie po co mi to i nie piszcie , że jestem głupia.. Proszę o szybkie , SPRAWDZONE , domowe sposoby.. A od tego ziemniaka to nic mi bardzo nie będzie ?! Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2009-11-19 11:01:47 Odpowiedzi Po pierwsze - od ziemniaka nic Ci nie będzie. Więc koleżanka wyżej niech ograniczy swoje komentarze. Jest w nim po prostu składnik który wywołuje gorączkę od 37 do 38 stopni ;] Tak jak proszek do pieczenia. ja tam sadze ze wlasnie jestes bardzo madra;) popieram cie:D Błagam Was! Zjedzenie ziemniaka nic nie da! Tak samo proszek do pieczenia.. Niedorzeczne. Gdy zjecie ziemniaka/ proszek do pieczenia itp. to zamiast dostać gorączki zarzygacie cały dom... ;/ Najlepsze SPRAWDZONE sposoby:*Idź się wykąpać. Przed kąpielą w pokoju, w którym będziesz przebywać otwórz okno. Idź się wykąpać w gorącej wodzie. Gdy już wyjdziesz z wanny to nie wycieraj się do końca, obwiń się ręcznikiem, luz załóż szlafrok i idź do wyziębionego pokoju. Siedź tam przez jakieś 10-20 min ( z otwartym oknem! ) . Po upłynięciu czasu możesz się położyć spać. *Gdy rodziców luz opiekunów nie będzie w domu, pootwieraj wszystkie okna i ubierz się jak na lato. Tzn. szorty, bluzka na ramiączkach. Wejdź do łazienki i pomocz skarpetki w lodowatej wodzie i je załóż. Chodź tak przez ok. 10-30 min. *Weź duuuużo kołder i koców. Połóż się pod nimi i się prześpij. Gdy już się obudzisz, postaraj się wyślizgnąć na dwór, lub na balkon. *Nalej do miski lodowatej wody i zrób gorącą herbatę. Mocz nogi w wodzie i jednocześnie pij gorącą herbatę. Lub na odwrót. Nalej do miski gorącej wody i pij lodowatą wodę. *Jakąś szmatkę wsadź do zamrażalki na jakieś 5-10 min. Po upłynięciu czasu wyciągnij ją i obwiń gardło. Jednocześnie pij lodowatą wodę i bądź w miarę wyziębionym pokoju.*Gdy będziesz kłaść się spać otwórz okno i zwal kołdrę na podłogę. Po prostu śpij odkryta.. W zimnie. :D*Wyjdź na dwór ubrana na cebulkę i zacznij biegać. Gdy zrobi Ci się naprawdę gorąco rozepnij się i biegaj dalej. *Jeżeli jest u Ciebie śnieg to wyjdź na dwór pod pretekstem zabawy w śniegu. Gdy będziesz już na zewnątrz, zdejmij buty i rozbierz się. Tzn. z kurtki/bluzy. Chodź po śniegu/tarzaj się w nim.*Umyj się pod lodowatym prysznicem ( bryyyy ) . Ale przed tym otwórz okna w pokoju, w którym będziesz przebywać. Gdy już wyjdziesz, nie wycieraj się do końca i posiedź np. przed laptopem w ręczniku lub szlafroku przez jakieś 10-20 min. Mam nadzieję, że pomogłam! :D A tak pro po.. Nie radzę mycia głowy i wystawiania jej przez okno/wychodzenia z mokrą głową na balkon/ wychodzenia na dwór z mokrą głową. Wszystko co jest związane z myciem głowy i wychodzeniem gdzieś jest bardzo niebezpieczne. Radzę nie słuchać tych co uważają, że to absolutnie bezpieczne. Można dostać zapalenia opon mózgowych! A to jest śmiertelne...! Liczę na naj. :)Pozdrawiam! ekkhem odpowiedział(a) o 20:24 Wy jesteście naprawdę BEZMYŚLNI. Widać po pytaniu że dziewczyna chce być chora, a nie LĄDOWAĆ W SZPITALU. zjedzenie nawet kawałka surowego ziemniaka może wywołać zatrucie i płukanie żołądka a nawet BULIMIĘ ! To samo dzieje się z proszkiem do pieczenia... Fakt faktem niektórym nic się nie dzieje, ale PAMIĘTAJMY, że KAŻDY ORGANIZM JEST INNY -nie radzę próbować. A co, do wychodzenia do okna, na balkon z mokrą głową to możesz mieć zapalenie opon mózgowych a od tego się umiera. Mój pomysł? jakąś szmatkę wsadź na 5 min do zamrażarki , następnie owiąż sobie wokół szyi. otwórz okno i głęboko oddychając pij zimne picie . CHOROBĘ MASZ W 10-15 minut . SPRAWDZONE moucey odpowiedział(a) o 22:30 ludzie! nie umiecie czytać!?!?! ona nie chce być chora,tylko dostać gorączki...bo po co ma lądować w szpitalu na jakieś powikłania po przeziebieniu z grypą z zapaleniem płuc i nie wiem czym tam jeszcze.... a surowy ziemniak....ta....jeden debil cos napisze i wszyscy za nim powtarzają tę głupotę..... nie jedz go jak nie chcesz trafić na serio w szpitalu na zatrucie na miesiąc! blocked odpowiedział(a) o 08:06 Cześć😊 Podam wam kilka sposobów na bycie chorym 1. Najedz się kostek lodu ale od kilku Ci nic nie bedzie więc weź cały kubek i nalej do niego też wody ale nie wiele. Po 5-10 min. Wypij Ten sposób tylko dla wytrzymałych! Napóść lodowatej wody do wanny lub weź lodowaty prysznic. Ps. Ja próbowałam i bylo mi oktopnie zimno po minucie wybieglam a powinno sie tą lodowatą kąpiel przez conajmniej pół godz. Najlepiej popijać bardzo cieplym napojem3. Teraz choroba ktora moze potrwac bardzo dlugo to... ANGINAPoćwicz dużo po czym najedz sie zimnych rzeczy i popijaj ciepłym napojem4. Gdy jest zima ubierz sie letnio i wyjdź na dwór. Poćwicz trochę itd. Pobąć tam przez ok. Pół godz. 5. Weź dużą miske i gdy j. Zima wsyp sniegu a gdy nie ma sniegu kostek lodu lub zimnej wody popijajac ciepla herbatke I to wszystko nie jedz surowego ziemniaka i nie jedz proszku do pieczenia i NIGDY NIE WYSTAWIAJ MOKREJ GLOWY PRZEZ OKNO BO TO MOŻE ZABIĆ !Życzę miłeej zabawy :)😊😊😊 blocked odpowiedział(a) o 11:06 od ziemniaka dostaniesz goraczki i mozesz sie zatruc ale od wystwiania mokrej glowy przez okno mozesz dostac zapalenia opon mozgowych wiec nie radze Ja właśnie przykładam sobie ścierkę z lodem, głęboko oddycham i popijam lodowatą wodę, już mnie garło boli :3333 Hiraki14 odpowiedział(a) o 13:31 prosyku do piecyenia lepiej nie proboj nie dosc ze nie da sie go polknac to wogole nie skutkuje dzisiaj probowalam i nawet nie zwymiotowalam Jak koleżanka , znajoma , cokolwiek jest chora albo świeżo po chorobie to poproś , żeby nachuchała Ci w twarz. SPRAWDZONE maniakal odpowiedział(a) o 19:20 Jak cię zacznie boleć gardło to nie bierz tabletek bo ja brałam i się okazało że miałam anginę i nawet szkoły nie opuścilam bo tabletki mnie wyleczyły😥 Chelnney odpowiedział(a) o 18:31 Hej! Wiem, że pytanie stare ale przeciesz każdy tu zagląda aby zachorować ;). Chciałabym się z wami podzielić moimi sposobami:1. W domu ubierz jakieś cieeepłe ubranie w którym zazwyczaj chodzisz "po domu". Wieczorem kładąc się spać ubierz na to ubranie swoją piżamę. Przykryj się co NAJMNIEJ 2 kocami albo kołudrami. Rano jeśli rodzice się zoriętują, że masz na sobie ubranie i piżame mozesz powiedzieć, że z rozpędu ubralas piżame na to ubranie ;) I jeszcze jedno jeśli chodzi o ten sposób. Kiedyś myślałam, że jest do bani ale wypróbowałam go i git! Rano miałam 38 do lodówki 3 szklanki okno w pokoju w domu w którym jest najzimniej. Potem weź gooorącą kąpiel. Najlepiej żeby trwała tak 15-30 (lub więcej) kąpieli ubierz się lekko, weź wody z lodówki i idź do pokoju w którym otwierałaś okno. Teraz otwórz okno całkowicie. Skręć kaloryfery. Co jakiś czas pij wodę (najlepiej duszkiem).3. Wyjdź na dwór pod pretekstem zabawy w śniegu. Wkładaj sobie śnieg za kurtkę, do butów itp. Możesz też ściągnąć czapkę ale tylko jeśli w pobliżu nie ma sąsiadów. Mnie raz jeden opieprzył gdy wypróbowywałam ten sposób Tu coś dla osób których rodzice są cały czas w domu:Symuluj. Nie cały tydzień, nie. Po prostu symuluj pierwszego dnia. Zostaniesz wtedy sama w domu przez co będzesz miała czas do zaczęcia choroby i jeszcze pozostały czas wolny :) Lepiej zachorować niż symulować cały tydzień bo:1. Nie dasz rady symulować cały tydzień2. Po jakimś czasie starzy i tak zabiorą cie do lekarza i będzie nadzieje, że pomogłam :) Miłego chorowania ;) Ja też chcę dostać gorączki ale jestem odporna a jesli wy nie jesteście odporni to tutaj mam kilka sposobów:- Zjedzcie trochę proszku do pieczenia a potem popijcie ciepłą wodą i tak kilka razy - Włóżcie wodę na 15/20 min do zamrażarki, potem ją wypijcie bez przerwy lub z małymi, zróbcie sobie herbatę i wypicie ją całą póki będzie ciepła- Owińcie się kocami, kołdrami, kurtkami i pobiegajcie ( nawet po domu, potem dostaniecie krotkiej gorączki ) żeby mieć dłuższą gorączkę zdejmijcie te rzeczy i otwórzcie wszystkie okna w domu lub wyjdzcie na balkon czy ogrodekPisałam " wy " bo wszyscy to wchodzą żeby zobaczyć te sposoby ;) Jeśli na wad to zadziała, zostawić like :D Ludzie ! Czy nie rozumiecie że od ziemniaka,proszku do pieczenia , wystawiane mokrej głowy można pojechać do szpitala ?! A termometr nic nie działą. Radzę ci wyjdz na dwór bez szalika i czapki i zjedz troche lodów i popij zimnym piciem i oddychaj głęboko. Chcę to sprawdzić dziś więc jakby co napisze ci czy działa :) Może zdejmij kapcie usiądź przy kompie i poczekaj aż ci stopy zmarzną gdy już Ci zmarzną to chodz bez kapci w skarpetkach lub bez (najlepiej na zimnej podłodze) i pij zimną wode nie testowałam ale jak przetestuje i będą jakieś efekty to tu wrócę :P nemo^^ odpowiedział(a) o 02:38 po co zaraz myc, namocz włosy i wsadź głowę do lodówki na 2 min a co do ziemniaka lepiej nie zjadłam 30 min temu i tylko wymiotowałam a zjadłam 3 cienkie plasterki nie polecam. :D blocked odpowiedział(a) o 19:18 Podam ci przykład robisz gorącą kąpiel i ubierasz szlafrok otwierasz okno bierzesz miskę nalewasz lodowatej wody i popijasz bierzesz dużooooo kocy i kołdrę mogą byc 2 kordły i siedz tam bardzo długo mówie bardzo :) właśnie jak wyszłam po godzinnym przespaniu się pod kołdrą i kocami boli mnie głowa i wogule mam ciepłe czoło i źle się czuje i mam 38 stopni ;) Puma* odpowiedział(a) o 10:28 Ubierz się na lato shorty bluzka z krótkim rękawem i włóż nogi do lodowatej wody i załóż na szyję lodowatą ścierkę GhostArt odpowiedział(a) o 08:01 Kiedy będzie zimno i będzie padał deszcz wyjdź na dwór pobiegać. Ja tydzień nie łaziłem do szkoły☺ Będziesz musiał/a jechać do szpitala bo moją koleżanka to sprubował i jechała do szpitala więc nie rub tego tylko zrób sobie ciepłą herbate wlej do butlki i przyłuż sobie do czoła to ci powoże bo sama prubowała na własne skórze Pozdrawiam xxluzikxx Ja se siedzę przy otwartym oknie odkryty w gaciach całą noc i se organizm wychladzam i wogóle nie śpię bo od zimną nie mogę nie radzę tego robić bo z braku snu możecie zemdleć ale do odważnych świat należy jeśli nie zemdleje cię to będziecie mieli problemy z koncentracją i pamiętajcie po powrocie musicie iść spać! To bardzo ważne jeśli nie chcecie zginąć z wymeczenia Mavi14 odpowiedział(a) o 23:31 Debilem debile ziemniak czy proszek do pieczenia WYMIOTY BULE BRZUCHA GWARANTOWANE a na dodatek do szpitala czasem sie trafia zależy jaki masz żołądek blocked odpowiedział(a) o 14:37 Kochanie ;P Jestem Marta i sama zjadłam ziemniaka jeszcze nic mi nie jest .Nie jesteś głupia bo ja też chce być chora albo mieć gorączkę .Polecam ziemniaka choć nie wiem czy działa Nic Ci nie będzie od ziemniaka. Potrzyj sobie czoło. Jak mama będzie chciała żebyś zmierzył termometrem to jak masz elektroniczny to pocierasz o łóżko do np. 38 a jak taki tradycyjny to potrzymaj chwilę nad herbatą i będzie ok u mnie to działa APGLZC odpowiedział(a) o 20:10 Po przeczytaniu tych rzeczy aż nie wierze w to jakimi debilami są ludzie to piszący. Surowego ziemniaka nie jedz, niektórym się nic nie dzieje, inni dostają gorączki lub wymiotują, ale łatwo się tym zatruć i trafić do szpitala. Wychodzenie na dwór, bądź siedzenie na zimnie z mokrą głową to też zły pomysł. Najprościej jest oszukać termometr, czyli ogrzać go, ale jeśli twoi rodzice cały czas stoją przy tobie, jak mierzysz temperaturę to możesz wykąpać się w bardzo ciepłej (nie gorącej) wodzie i pozostać w wannie z wodą kilka minut, po tym jak woda całkowicie ostygnie. Nic nie gwarantuje, ale ja mam po tym katar i chrypę, a zazwyczaj to wystarcza, na jednorazowe nie pójście do szkoły. Jednak, jeśli na ciebie to działa i zrobisz to pod koniec (gdy już czujesz, że jesteś zdrowa, ale twoi rodzice myślą, że jeszcze trochę chorujesz) większej choroby (z podobnymi objawami) to rodzice pomyślą, że jeszcze jesteś chora i jeszcze tydzień posiedzisz w domu. odpowiedział(a) o 19:16 Nie radzę jeść ziemniaka. Próbowałam, smak nie dobry, zero wymiotów, zero gorączki. Ja naprawdę nie radzę tego ziemniaka byłam w szpitalu pół roku temu... Brzuch mnie potwornie BOLAŁ! Lui692 odpowiedział(a) o 21:08 Nwm ja tam nie choruje od ziemniaka ani proszku,ziemniaka zjadłam chyba z półtora ale nic 🤷🏼‍♀️Moim sposobem jest poprostu w drodze do szkoły nawdychać się zimnego powietrza i już angina gwarantowana : ) akada odpowiedział(a) o 11:00 hmm . Można na grzejnik termometr ;PP ' A od tego ziemniaka to sie nic nie stanie ?? Ja bym ci radziła pomajstrować z termometrem niż ze swoim zdrowiem 😊 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Polecamy Czy zawsze trzeba walczyć z gorączką? To prawda, że osłabia, zmusza do rezygnacji ze zwykłego trybu życia. Ale ma też swoje dobre strony: temperatura ostrzega cię przed zagrożeniem i pomaga pokonać infekcję.
Definicja: Ostre albo przewlekłe zapalenie trzustki (gruczoł w jamie brzusznej, który produkuje enzymy trawienne i ważne hormony).; Symptomy: Ostre zapalenie trzustki: silny ból w górnej części brzucha, który może promieniować do pleców; także powiększony brzuch, nudności i wymioty, gorączka, żółtaczka, niebieskawe przebarwienia skóry. Wylewka anhydrytowa to wylewka stosowana na ogrzewaniu podłogowym, gdyż bardzo dobrze przewodzi ciepło. Zanim zostanie położona na nią warstwa paneli czy płytek, konieczne jest jej odpowiednie przygotowanie. Zobaczmy ile schnie wylewka anhydrytowa, jak należy są pielęgnować i anhydrytowa po wylaniu przez ok. 72 godziny powinna być pozostawiona do wstępnego wyschnięcia. W tym czasie nie wolno po niej chodzić ani nie powinna być ona narażona na działanie ekstremalnych warunków czyli zbytniego nasłonecznienia, zbyt niskiej temperatury czy przeciągu. Nie powinno się również przykrywać jej folią, bo może to zaburzyć proces jej 3 dobach należy pomieszczenie gruntownie wietrzyć, a dopiero po 7 dobach po wylaniu wylewki można przystąpić do wygrzewania wylewki. Jest to konieczne do uzyskania odpowiedniej wilgotności resztkowej jastrychu, bo dopiero po jego osiągnieciu będzie można myśleć o rozpoczęciu prac wykończeniowych czyli układania okładzin podłogowych, dostosowanych do stosowania na ogrzewanie podłogowe. Zwykle jest to możliwe po ok. 3-4 tygodniach od wylania wylewki, kiedy to proces wygrzewania jest wylewki anhydrytowejWygrzewanie jastrychu to proces, który powinien być odpowiednio zaplanowany. Jeśli zbyt szybko zostanie puszczona wysoka temperatura, to wylewka może popękać. Zaleca się zatem, by proces wygrzewania jastrychu rozpocząć od temperatury od 5-10°C więcej niż temperatura otoczenia. Każdej kolejnej doby można zwiększać temperaturę każdej o kolejne 5°C co 24 godziny aż do momentu, gdy dojdziemy do temperatury maksymalnej wynoszącej 50°C. Taką temperaturę należy pozostawić na krótko, jedynie w celu kontrolnym. Potem należy schładzać wylewkę obniżając temperaturę o 10°C nad dobę, aż do momentu osiągnięcia temperatury jastrychu 18-20° pamiętać, że w trakcie suszenia jastrychu pomieszczenia powinny być dobrze wietrzone, a jeśli wylewka jest grubsza niż 65mm, to cały proces nagrzewania i suszenia trzeba powtórzyć ponownie po trzydniowej przerwie. Cykl wygrzewania jest zakończony, jeśli wilgotność podłoża wynosi 0,3% dla jastrychów z ogrzewaniem podłogowym i 0,5% dla jastrychów bez niego. Do sprawdzenia stanu wysuszenia wylewki można wykorzystać profesjonalne urządzenia pomiarowe lub wykonać prosty test foliowy polega na przyklejeniu na wylewce kawałka folii PE o powierzchni ok. 1 m2 i pozostawienia go na 24 godziny. Jeśli po tym czasie folia jest sucha, bez żadnych skroplin, wody czy pary, to można przypuszczać, że wylewka jest już anhydrytowa – co jeszcze musisz wiedzieć?Przy wygrzewaniu wylewki anhydrytowej musisz pamiętać o trzech podstawowych wylaniu wylewki temperatura w pomieszczeniu nie może spaść poniżej 5°Temperatura wygrzewania może wynieść maksymalnie 50°W trakcie wygrzewania temperatura zasilania powinna być stała przez całą dobę (nie należy obniżać jej na noc). A to może zaczyna się 3 dniówka? Powinna ci dzisiaj gorączka spaść i pojawić się wysypka. Możesz na zmianę podawać leki z paracetamolem i ibuprofenem. Co 4h. Możesz dziecko wsadzić do letniej wody ( coś ok 35-36 stopni), powinna temperatura trochę spaść. No i sposób, który zadziałał na mojego
Fot: monstArrr_ / Gorączka to jeden z bardziej charakterystycznych objawów zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2. Jak sobie z nią poradzić domowymi sposobami? Po jakie leki przeciwgorączkowe sięgnąć? I najważniejsze - jak je stosować, aby skutecznie obniżyć temperaturę i nie przedawkować? Wzrost temperatury ciała to naturalna reakcja organizmu, który walczy z infekcją. Mimo to bardzo wysoka temperatura na dłuższą metę wyczerpuje organizm, zwiększa ryzyko odwodnienia, może wywołać niebezpieczne drgawki. Koronawirus - jak obniżyć gorączkę? Sama gorączka, bez duszności, nie jest powodem do paniki. Z takim objawem, nawet jeśli jesteśmy zakażeni koronawirusem, możemy walczyć sami. Podobnie jak przy gorączce wywołanej innymi patogenami, np. wirusem grypy - pomogą nam powszechnie dostępne środki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Aby obniżyć gorączkę, najlepiej sięgnąć po leki zawierające: paracetamol ( Apap, Panadol, Gripex). Można też sięgnąć po: ibuprofen ( Nurofen, Ibuprom, Ibum). Na początku pandemii pojawiały się doniesienia, że ibuprofen może pogorszyć przebieg COVID-19. Jednak WHO ich nie potwierdziła i w oficjalnym stanowisku poinformowała, że nie ma prac badawczych, z których wynika, że stosowanie ibuprofenu wiąże się z wyższą umieralnością na COVID. kwas acetylosalicylowy ( Aspirin, Polopiryna) - podobnie jak w przypadku ibuprofenu pojawiały się doniesienia o potencjalnej szkodliwości leków z kwasem acetylosalicylowym u chorych na COVID. WHO ich nie potwierdziła. W razie wątpliwości lekarze radzą, by zamiast kwasu acetylosalicylowego czy ibuprofenu stosować paracetamol. Koronawirus - jak dawkować leki przeciwgorączkowe? Zanim zaczniemy kurację, należy zapoznać się z treścią ulotki i stosować lek zgodnie z zawartym w niej schematem. Paracetamol - zbija gorączkę i działa przeciwbólowo, ale nie ma działania przeciwzapalnego. Zazwyczaj zaleca się przyjmowanie 1-2 tabletek 2-4 razy na dobę, nie częściej niż co 4 godziny. Ale uwaga - kluczowa jest zawartość paracetamolu w tabletce. Jednorazowo osoba dorosła może zażyć nie więcej niż 1000 mg paracetamolu, czyli np. 2 tabletki po 500 mg. Maksymalna dawka dobowa paracetamolu to 4000 mg. Paracetamol w nadmiarze może być toksyczny. Przyjęcie zbyt dużej dawki paracetamolu może doprowadzić do trwałego uszkodzenia wątroby i nerek. Ibuprofen - oprócz tego, że działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo ma działanie przeciwzapalne. U osób dorosłych ibuprofen stosujemy się średnio 3 razy dziennie od 200 mg do 400 mg jednorazowo. Maksymalna dobowa dawka ibuprofenu to 1200 mg. Lek lepiej przyjmować zaraz po posiłku (żeby zmniejszyć ryzyko podrażnienia błony śluzowej żołądka). Co robić, gdy gorączka nie chce spaść? W sytuacji, gdy temperatura ciała nie spada i przekracza 39 stopni C, można zastosować naprzemienne podawanie paracetamolu i ibuprofenu. Ten sposób pomaga obniżyć temperaturę, bez obawy o przedawkowanie paracetamolu bądź ibuprofenu. Wykazano, że naprzemienne stosowanie paracetamolu i ibuprofenu nie powoduje zwiększonego ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Naprzemienne stosowanie ibuprofenu i paracetamolu W ciągu 24h przyjmuje się 3 razy paracetamol i 3 razy ibuprofen – dzięki temu nie przekraczamy bezpiecznych dawek dobowych tych substancji. Odstęp między kolejnymi przyjęciami tej samej substancji wynosi 8h – co daje po 3 dawki każdej substancji na 24h. Taką naprzemienną kurację można stosować maksymalnie 3 dni, jeśli po tym czasie gorączka nie ustępuje, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Jak nie przedawkować leków przeciwgorączkowych? Zawsze, gdy decydujemy się sięgnąć po kolejny lek, należy sprawdzić, co jest substancją czynną. Chodzi o to, żeby nie dublować leków, które różnią się tylko nazwą handlową, a mają tę sama substancję czynną (np. oba leki - Apap i Panadol to paracetamol). Przekroczenie dopuszczalnych dawek paracetamolu czy ibuprofenu może być niebezpieczne dla zdrowia. Koronawirus - co poza lekami obniży temperaturę? zimne okłady - najlepiej okładać te miejsca, przez które biegną duże naczynia krwionośne tj. pachy oraz szyja; warto także schładzać czoło, potylicę oraz potylicę; chłodne kąpiele - woda powinna mieć temperaturę o 1-2 stopnie niższą niż ciało, taka kąpiel powinna trwać zaledwie kilka minut; przy zbijaniu temperatury w COVID-19 należy zadbać także o właściwe nawodnienie (najlepsza będzie woda niegazowana lub lekko słona herbata, co pomoże uniknąć odwodnienia, napój powinien mieć temperaturę pokojową). Gorączka. Kiedy zbijać gorączkę? Prawidłowa temperatura ciała nie powinna przekraczać 37 stopni Celsjusza. Jeśli mieści się ona w przedziale 37,1-38 stopni mówi się o stanie podgorączkowy. Wynik pomiaru powyżej 38 stopni świadczy już o gorączce - mówił w studiu Dzień Dobry TVN Ane Piżl, ratownik medyczny. Dalszy wzrost temperatury może być wyczerpujący i niebezpieczny, dlatego celowe jest szybkie działanie i obniżanie temperatury. Zobacz film i dowiedz się kiedy zbijać gorączkę: Zobacz film: Kiedy zbijać gorączkę? Źródło: x-new Czy artykuł okazał się pomocny?
Infekcjom u dzieci towarzyszy wiele objawów, takich jak gorączka, katar, kaszel czy problemy z oddychaniem. Nie wszystkie jednak wskazują na to, że koniecznie z dzieckiem trzeba jechać do lekarza. O tym, kiedy faktycznie wymagana jest interwencja medyczna mówi dr Jacek Gleba, lekarz rodzinny i pediatra. Więcej podobnych informacji
Gorączka to podwyższona temperatura ciała ponad fizjologiczną normę. Dochodzi do tego na skutek przestawienia pożądanej temperatury ciała w podwzgórzu mózgu, które jest swoistym termostatem organizmu. Gorączka jest najczęściej odpowiedzią na stan chorobowy. Jej pierwotną funkcją jest ułatwienie zwalczania infekcji bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych. Może być ona również skutkiem innych zdarzeń, niezwiązanych bezpośrednio z przeciwdziałaniem infekcji. spis treści 1. Mechanizm podnoszenia temperatury ciała 2. Gorączka jako mechanizm obronny organizmu i jej zwalczanie 3. Przyczyny pojawiania się gorączki 4. Gorączka o nieznanej przyczynie 5. Hipertermia rozwiń Fizjologiczna temperatura ciała waha się w granicach 37 stopni, a jej dokładna wartość zależy od miejsca pomiaru. Najczęściej w domowych warunkach mierzona jest pod pachą, gdzie wynosić powinna 36,6 stopnia. Pomiar w jamie ustnej, popularny w kulturze anglosaskiej, powinien w stanie fizjologicznym dać wartość 36,9 stopnia. Natomiast pomiar w odbytnicy, stosowany u niemowląt oraz wtedy, gdy zależy nam na dokładności, powinien dać wartość 37,1 stopnia. Ostatnio w szpitalach praktykuje się pomiar w uchu pacjenta, który jest szybszy i równie dokładny co pomiar w odbytnicy - powinien on dać tę samą temperaturę, tj. 37,1 stopnia. Wszystkie te wartości należy traktować dość orientacyjnie. Wartość temperatury zmienia się bowiem w cyklu dobowym, u kobiet również w miesięcznym cyklu płciowym. Przyjmuje większe wartości przy podejmowaniu intensywnego wysiłku fizycznego, a niższe w czasie spoczynku. Zobacz film: "Drgawki gorączkowe - kiedy i jak je leczyć?" Przyczyny gorączki w skrócie Gorączka to najczęściej jeden z objawów: infekcji wirusowej bakteryjnych infekcji górnych dróg oddechowych bakteryjnych infekcji dróg moczowych Rzadsze przyczyny gorączki to choroby autoimmunologiczne i nowotworowe. Niektóre rodzaje leków mogą zwiększyć prawodpodobieństwo wystąpienia gorączki. Ze względu na wysokość temperatury, wyróżnia się stan podgorączkowy – poniżej 38 stopni Celsjusza, gorączkę nieznaczną – od 38 do 38,5 stopni Celsjusza, gorączkę umiarkowaną – od 38,5 do 39,5 stopni Celsjusza, gorączkę znaczną – od 39,5 do 40,5 stopni Celsjusza, gorączkę wysoką – od 40,5 do 41 stopni Celsjusza, oraz gorączkę nadmierną – powyżej 41 stopni Celsjusza. W powszechnym mniemaniu, gorączka stanowi jeden z nieodłącznych elementów choroby i jako taki powinna być bezwzględnie zwalczana. Nie jest to do końca prawda. Gorączka jest bowiem jednym z elementów obrony organizmu przed infekcją i tak naprawdę może być pożytecznym narzędziem w jej zwalczaniu. 1. Mechanizm podnoszenia temperatury ciała Temperatura ciała kontrolowana jest przez tzw. punkt nastawczy w jądrze przedwzrokowym podwzgórza, w mózgu. Znajduje się tam biologiczny termostat. Jeśli temperatura jest za niska w stosunku do przyjętego celu, podwzgórze wysyła sygnały, po których następuje zwiększanie temperatury w procesie zwanym termogenezą. Uczestniczą w niej mięśnie, w których następują z pozoru chaotyczne skurcze – w rzeczywistości jest to przemyślane przez naturę, jednoczesne działanie antagonistycznych mięśni, które powoduje powstawanie ciepła. Obserwujemy wtedy charakterystyczne drżenie, które znamy z chłodnych dni lub momentu nadchodzenia gorączki w przebiegu infekcji. Jednocześnie zachodzi tzw. termogeneza bezdrżeniowa w tkance tłuszczowej, w wyniku której energia jest zamieniana w ciepło. Jeśli temperatura jest za wysoka w stosunku do określonego przez podwzgórze celu, następuje jej wytracanie przez rozszerzanie naczyń krwionośnych i zwiększone wydzielanie potu. Drobnoustroje chorobotwórcze odpowiedzialne za infekcje wydzielają związki zwane pirogenami. Są to substancje, które wymuszają na podwzgórzu podniesienie temperatury ciała. Oczywiście nie jest tak, że bakterie czy grzyby celowo nakłaniają podwzgórze do podniesienia temperatury na swoją zgubę. Pirogenami zwykle są substancje toksyczne dla organizmu, które ten ostatni odczytuje jako sygnał do podwyższenia temperatury. Co ciekawe, większość pirogenów egzogenicznych, a więc pochodzących spoza organizmu, posiada zbyt duże cząsteczki, aby przeniknąć barierę krew-mózg, a więc bezpośrednio stymulować podwzgórze do zwiększenia temperatury. Zamiast tego, organizm wytwarza swoje pirogeny, tzw. pirogeny endogenne, w odpowiedzi na obecność toksyn. Owe pirogeny endogenne wnikają z krwiobiegu do podwzgórza, powodując bezpośrednio przestawienie temperatury na wyższy poziom. Głównie są to interleukiny, substancje wydzielane przez limfocyty i makrofagi, które równocześnie stymulują szybszą produkcję limfocytów – a więc komórek odpornościowych, przyczyniając się w ten sposób dwutorowo do zwalczania źródła infekcji. Organizm za pirogeny zewnętrzne może poczytywać nie tylko produkty przemiany materii bakterii czy grzybów, ale również pewne leki czy toksyny. W efekcie, w wyniku zatrucia również może dochodzić do podwyższenia temperatury, co nie musi mieć korzystnego wpływu na jego przebieg. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy robić badanie krwi i moczu w czasie gorączki? - odpowiada dr n. med. Tomasz Grzelewski O czym świadczy podwyższona temperatura ciała oraz wyniki CRP i OB? - odpowiada lek. Katarzyna Szymczak Jak długo może utrzymywać się gorączka u dziecka? - odpowiada dr n. med. Tomasz Grzelewski Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Gorączka jako mechanizm obronny organizmu i jej zwalczanie Zwiększenie temperatury ciała o jeden stopień powoduje znaczne przyspieszenie metabolizmu, zwiększenie tętna o ok. 10 uderzeń na minutę, zwiększone zapotrzebowanie tkanek na tlen oraz znacznie zwiększone parowanie, nawet o pół litra wody na dobę. Oznacza to, że chory z temperaturą 40 stopni Celsjusza oddaje do otoczenia dodatkowe dwa litry wody w ciągu doby. Dlatego niezwykle ważne jest odpowiednie nawadnianie organizmu, tak by nie doprowadzić do odwodnienia. Przyspieszony metabolizm oznacza też większe zapotrzebowanie na energię, białko, witaminy, etc. Dlaczego więc chory organizm, który jest osłabiony działaniem drobnoustrojów, naraża się na dodatkowy wysiłek i zwiększoną konsumpcję cennych zasobów odżywczych? Otóż szybszy metabolizm oznacza również szybszą produkcję limfocytów, czyli jednego z rodzajów komórek odpornościowych. Jeśli organizm styka się z danym drobnoustrojem po raz pierwszy, to potrzebuje czasu na wytworzenie odpowiednich dla niego przeciwciał. Czas ten ulega znacznemu skróceniu przy podwyższonej temperaturze ciała i szybszym metabolizmie. Zwiększona temperatura ciała utrudnia również drobnoustrojom dostęp do niektórych substancji, które są im niezbędne do odżywiania. Powoduje to ich wolniejsze namnażanie, przy jednoczesnej szybszej produkcji i lepszej proliferacji przeciwciał. W efekcie układ odpornościowy może zdobyć w krótszym czasie przewagę nad chorobą. W skrajnych sytuacjach może być to różnica jak między życiem a śmiercią. Istnieje teoria, według której lekarze nie powinni obniżać temperatury ciała w sposób sztuczny, jeśli nie stanowi ona sama w sobie zagrożenia dla organizmu. Zwolennicy tej teorii tłumaczą, że obniżanie temperatury stanowi ingerencję w naturalne procesy obronne i wydłuża czas choroby, narażając chorego na większe ryzyko powikłań i rozwoju cięższej postaci choroby. Przeciwnicy tej teorii tłumaczą natomiast, że dziś potrafimy zwalczać większość drobnoustrojów w sposób farmakologiczny (antybiotyki, leki przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, etc.) i w związku z tym gorączka jest w pewnym sensie przeżytkiem, niepotrzebnie nadwątlającym siły organizmu. Należy ją zbijać, tak aby nie tylko zaoszczędzić więcej sił choremu, ale także podnieść jego ogólne samopoczucie, które ma również duży wpływ na przebieg choroby. Istnieje konsensus co do szczególnych przypadków, kiedy gorączka powinna być zwalczana. Gorączka powyżej 41,5 stopnia stanowi poważne zagrożenie dla mózgu, w takiej temperaturze może dojść do denaturacji białek i w konsekwencji nieodwracalnych zmian, a nawet śmierci. Jeśli gorączka przekracza tę wartość, należy ją bezwzględnie zbijać. Na takie epizody szczególnie narażone są dzieci, które nie mają dobrze rozwiniętego układu termoregulacji, dlatego gorączka u dzieci powinna być przedmiotem szczególnej troski ich rodziców. Należy stale monitorować temperaturę ciała dziecka i nie dopuszczać do jej zwiększania się powyżej 40 stopni. Należy pamiętać, że mały pacjent, a szczególnie dotknięty gorączką, sam często nie poinformuje opiekuna o swym pogorszeniu samopoczucia. W pewnych przypadkach próg bezwzględnego zbijania wysokiej temperatury jest nieco niższy. U osób ze słabym układem sercowo-naczyniowym podwyższona temperatura może doprowadzić do poważnych komplikacji na skutek wymuszania podwyższonego tętna przez dłuższy okres. Podobnie nie dopuszcza się do podwyższonej temperatury u kobiet w ciąży, jako że rozwijający się płód jest na nią szczególnie wrażliwy. Każdorazowo leczenie gorączki sprowadza się do wyeliminowania jej przyczyny. Samo „zbijanie” gorączki, jeśli zostanie uznane za celowe, jest dokonywane farmakologicznie, przez podanie leków takich jak kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, paracetamol czy pyralgina. Leki te obniżają nastawioną temperaturę w podwzgórzu, zakłócając działanie pirogenów. W efekcie dochodzi w dosyć szybkim czasie do zaprzestania termogenezy, pacjent poci się, oddając ciepło do otoczenia. Alternatywnie, przy niskiej gorączce, stosować można leki naturalne napotne, jak napar z kwiatu lipy, malin czy kory wierzbowej. Nie posiadają one działań niepożądanych charakterystycznych dla farmaceutyków, ale mogą też nie mieć takiej skuteczności w likwidowaniu gorączki. 3. Przyczyny pojawiania się gorączki Najczęstszą przyczyną pojawiania się gorączki są infekcje wirusowe. Typowe objawy towarzyszące to katar, kaszel, ból gardła, bóle mięśniowe oraz uczucie rozbicia. Przy niektórych rodzajach infekcji może również występować biegunka, wymioty i silny ból brzucha. W większości przypadków infekcje te trwają kilka dni i organizm zdrowego człowieka sam sobie z nimi radzi, używając do tego celu podwyższonej temperatury ciała. Leczenie polega na przyjmowaniu leków łagodzących objawy, tj. przeciwbólowych, przeciwkaszlowych i innych, według zaleceń lekarza. W przypadku wystąpienia wysokiej gorączki lub biegunki czy wymiotów, ważne jest regularne uzupełnianie płynów oraz elektrolitów. Można kupić w aptece specjalne preparaty glukozowo-elektrolitowe, można też użyć napojów izotonicznych dla sportowców. Spośród popularnych infekcji wirusowych, najgroźniejsza jest grypa, której powikłania są istotną przyczyną śmierci wśród osób starszych i innych z obniżoną odpornością, np. w przebiegu AIDS. W przypadku stwierdzenia grypy u osoby znajdującej się w grupie ryzyka, zaleca się zastosowanie leków antywirusowych, najlepiej jak najwcześniej w toku infekcji. Drugą grupą chorób prowadzących często do powstawania gorączki są infekcje bakteryjne. Mogą one dotykać praktycznie każdego narządu w organizmie. Gorączce towarzyszyć będą objawy charakterystyczne dla infekcji danego organu oraz szczepu bakterii. Bakterie najczęściej atakują drogi oddechowe. W przypadku infekcji górnych dróg oddechowych (gardło, nos, krtań, zatoki), objawy dodatkowe to katar, kaszel oraz ból głowy. Objawy te mogą być łatwo pomylone z infekcją wirusową, dlatego nigdy nie należy zażywać antybiotyków na własną rękę, bez diagnozy lekarskiej, która ewentualnie potwierdzi bakteryjne źródło infekcji. W przypadku infekcji dolnych dróg oddechowych – oskrzeli i płuc – pojawia się dodatkowo trudność z oddychaniem, głęboki kaszel, gęsta wydzielina oraz nieraz ból w klatce piersiowej. Gorączka zwykle osiąga wyższe wartości niż przy innych, grypopodobnych infekcjach. Konieczna jest szybka pomoc medyczna i podjęcie terapii antybiotykowej. Bakterie często „porażają” też układ pokarmowy, zwykle na drodze zatruć pokarmem z zawartością toksyn bakteryjnych. Objawy to biegunka czy wymioty w połączeniu z gorączką. Może też dojść do zakażenia samymi bakteriami, co powoduje podobne objawy i nieraz może pojawiać się dodatkowo krew w kale. Objawy te, podobnie jak w przypadku infekcji dróg oddechowych, mogą zostać pomylone z infekcją wirusową. Jeśli biegunka czy wymioty utrzymują się dłużej niż dwa dni i towarzyszy im gorączka, należy poszukać pomocy lekarskiej. Infekcje bakteryjne dotykają często również dróg moczowych oraz układu rozrodczego. Objawami są pieczenie i ból podczas oddawania moczu, krwisty mocz w przypadku zapalenia dróg moczowych. Infekcje układu rozrodczego będą powodować ból w podbrzuszu u kobiet, krwawienia i brzydko pachnące upławy wydostające się z dróg rodnych, nieraz też ból podczas stosunku. W przypadku wystąpienia któregoś z tych objawów, a w szczególności w połączeniu z gorączką, należy możliwie szybko zasięgnąć pomocy lekarskiej. Nieleczone zapalenie dróg rodnych u kobiet potrafi przejść w formę przewlekłą, trudną do pełnego wyleczenia, która może powodować niepłodność i inne komplikacje. Rzadziej infekcje dotykają centralnego układu nerwowego, układu krążenia czy skóry. Zdecydowana większość infekcji bakteryjnych może być z powodzeniem leczona antybiotykami, dlatego niezwykle ważna jest szybka wizyta u lekarza, poprawna diagnoza i rozpoczęcie odpowiedniej terapii. Przyczyną gorączki mogą być również choroby autoimmunologiczne (np. toczeń), w których organizm wykorzystuje układ odpornościowy do zwalczania własnych tkanek. W przebiegu tych chorób może dochodzić do powstawania miejscowych czy nawet ogólnych stanów zapalnych, które będą powodowały podwyższenie temperatury ciała. Często gorączka jest jednym z pierwszych objawów obserwowanych przez osobę dotkniętą nowotworem. Niektóre nowotwory wytwarzają pirogeny podnoszące nastawioną temperaturę w podwzgórzu. Inne mogą ulegać nadkażeniom bakteryjnym, dającym objawy ogólnoustrojowe stanu zapalnego. Sam szybki wzrost guza nowotworowego może powodować powstawanie gorączki, jako że część komórek nowotworowych obumiera, czy to na skutek niedostatecznego ukrwienia guza, czy też działania systemu odpornościowego. Guzy w obrębie podwzgórza mogą zakłócać jego prawidłowe funkcjonowanie, przyczyniając się do ustalania podwyższonej bądź obniżonej temperatury ciała. Wreszcie osoby cierpiące na chorobę nowotworową, w szczególności poddane chemioterapii, posiadają znacznie obniżoną odporność, w takich warunkach nawet stosunkowo łagodne drobnoustroje, z którymi na co dzień żyjemy w równowadze, mogą powodować infekcje i gorączkę. Gorączka może być spowodowana przyjmowaniem pewnych leków. Pojawia się ona wtedy dość nagle po rozpoczęciu przyjmowania leku. Z niejasnych przyczyn pewne leki u niektórych osób działają jak zewnętrzne pirogeny, przyczyniając się do podwyższonej temperatury ciała. Inne mogą powodować alergie. Do wystąpienia gorączki szczególnie predysponują takie leki jak niektóre antybiotyki, leki immunosupresyjne, sterydy, barbiturany, leki przeciwhistaminowe czy leki stosowane w leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego. Przerwanie terapii każdorazowo powinno powodować jej ustąpienie. W każdej sytuacji, gdy gorączka trwa dłużej niż trzy dni lub gdy narasta i gwałtownie pogarszają się objawy towarzyszące, należy niezwłocznie zasięgnąć pomocy lekarskiej. Jeśli po rozpoczęciu leczenia gorączka nie ustąpi w ciągu tygodnia lub gdy ogólny stan zdrowia pogorszy się, należy udać się na wizytę kontrolną bez zbędnej zwłoki. 4. Gorączka o nieznanej przyczynie O gorączce o nieznanej przyczynie (FUO, ang. fever of unknown origin) mówi się wtedy, gdy utrzymuje się ona przez dłuższy czas (dłużej niż trzy tygodnie), a nie udało się zdiagnozować jej pierwotnej przyczyny. Zwykle odpowiedzialne są niezdiagnozowane infekcje bakteryjne i wirusowe, nowotwory, choroby autoimmunologiczne czy zakrzepica żył głębokich. U części chorych nie udaje się ustalić przyczyny FUO, nawet pomimo przeprowadzenia bardzo szczegółowej diagnostyki i wykluczenia wpływu substancji zewnętrznych. W diagnozie przyczyny gorączki, jeśli nie jest ona oczywista, bardzo ważny jest jej dobowy przebieg. Chory powinien jeszcze przed wizytą lekarską w miarę często mierzyć temperaturę, tak by być w stanie możliwie dokładnie poinformować lekarza o jej przebiegu w ciągu doby. Różne schematy podwyższania i obniżania temperatury w ciągu doby są bowiem charakterystyczne dla pewnych chorób i mogą znacznie ułatwić i przyspieszyć postawienie prawidłowej diagnozy. Bardzo ważne jest również udzielenie lekarzowi bardzo szczegółowych informacji na tematy, o które pyta. Często brak możliwości postawienia właściwej diagnozy wiążę się z brakiem odpowiedniej komunikacji na linii lekarz-pacjent. 5. Hipertermia Hipertermia jest stanem, w którym występuje podwyższona temperatura ciała, ale układ termoregulacji nie jest przestawiony na jej wyższą wartość. Innymi słowy, układ sterujący stara się obniżyć temperaturę, ale na skutek upośledzenia wydalania ciepła lub jego nadmiernego wytwarzania temperatura utrzymuje się w organizmie na podwyższonym poziomie. Najczęstszą przyczyną jest wystawienie organizmu na skrajnie niekorzystne warunki, w postaci wysokiej temperatury i dużej wilgotności. Podejmowanie wysiłku fizycznego w takich warunkach, szczególnie przy bezpośrednim działaniu słońca, powoduje przegrzanie. Organizm nie jest w stanie oddać do otoczenia wystarczającej ilości ciepła. Dochodzi wtedy do udaru cieplnego. U starszych osób, u których układ oddawania ciepła jest mniej sprawny oraz występuje upośledzenie pragnienia, do udaru dojść może nawet przy braku podejmowania wysiłku fizycznego. Jest to tzw. klasyczna forma udaru cieplnego, do którego oprócz podeszłego wieku może przyczyniać się znaczna otyłość i odwodnienie. Hipertermia wystąpić może również w przebiegu samego odwodnienia, gdzie na skutek mniejszego ukrwienia następuje zwężenie naczyń podskórnych, co powoduje zmniejszenie wydzielania potu i zaburzenie procesu oddawania ciepła do otoczenia. W przypadku wystąpienia hipertermii czy udaru cieplnego, nie należy stosować klasycznych leków przeciwgorączkowych, gdyż nie przyniosą one pożądanego skutku. Leki te jedynie przestawiają temperaturę w termostacie podwzgórza, z czym dotknięta hipertermią osoba akurat nie ma problemu. Leki te nie ułatwiają natomiast samego oddawania ciepła z organizmu. Zamiast tego, należy danego pacjenta przenieść w chłodne miejsce, rozebrać, podawać chłodne płyny do picia, okładać zimnymi, mokrymi ręcznikami czy nawet wspomóc się wiatrakiem. Jeśli hipertermii towarzyszy utrata przytomności, należy niezwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe, jest to bowiem stan zagrażający życiu. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy . 386 493 323 107 254 228 376 257

jak szybko powinna spaść gorączka